Τι κάνω όταν αισθάνομαι ότι εγκαταλείπω

Τι κάνω όταν αισθάνομαι ότι εγκαταλείπω

γραμμένο από τον JAMES CLEAR

Δυσκολεύομαι σήμερα. Αν έχετε δυσκολευτεί ποτέ με το να είστε συνεπείς σε κάτι που σας ενδιαφέρει, ίσως να ταυτιστείτε μαζί μου.

Έχουν περάσει 939 ημέρες από τις 12 Νοεμβρίου 2012. Αυτή ήταν η ημερομηνία που δημοσίευσα για πρώτη φορά ένα άρθρο στο JamesClear.com και έχουν περάσει  σχεδόν 2 χρόνια και 7 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτών των 939 κυρίως ένδοξων, αλλά μερικές φορές και απογοητευτικών ημερών, έκανα μια νέα ανάρτηση κάθε Δευτέρα και Πέμπτη. Μήνα μετά τον μήνα. Χρόνο με το χρόνο.

Σήμερα, νιώθω ότι θα τα παρατήσω

Αλλά σήμερα; Σήμερα, λοιπόν, δυσκολεύομαι. Σήμερα, δεν έχω όρεξη να γράψω. Σήμερα, νιώθω ότι δεν μπορώ να ακολουθήσω τη συνηθισμένη ρουτίνα. Σήμερα, νιώθω ότι δεν έχω λαμπρές  ιδέες και ούτε αρκετό χρόνο για να κάνω τις καλές ιδέες ακόμα καλύτερες. Σήμερα, νιώθω ότι παραιτούμαι.

Έρευνες από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας δείχνουν ότι το θάρρος είναι το χαρακτηριστικό που συνδέεται πιο άμεσα με την επιτυχία. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω λίγο θάρρος και σήμερα.

Να τι προσπαθώ να υπενθυμίζω στον εαυτό μου όταν θέλω να τα παρατήσω…

Το μυαλό σας είναι μια μηχανή προτροπής. Θεωρήστε κάθε σκέψη που κάνετε ως προτροπή, και όχι ως διαταγή. Αυτή τη στιγμή, το μυαλό μου με προτρέπει να νιώθω κουρασμένος. Με συμβουλεύει να τα παρατήσω. Μου προτείνει να πάρω έναν πιο εύκολο δρόμο. Ωστόσο, αν σταματήσω για μια στιγμή, μπορώ να ανακαλύψω νέες προτροπές. Το μυαλό με συμβουλεύει επίσης ότι θα νιώσω πολύ καλά όταν ολοκληρώσω αυτό το έργο. Συνιστά ότι θα σέβομαι την ταυτότητα που φτιάχνω όταν τηρώ το χρονοδιάγραμμά μου. Συνιστά ότι έχω τη δυνατότητα να τελειώσω αυτό το έργο, ακόμη και όταν δεν έχω όρεξη.Θυμηθείτε, καμία από αυτές τις προτάσεις δεν είναι διαταγές. Είναι απλώς επιλογές. Έχω τη δύναμη να επιλέξω ποια επιλογή θα ακολουθήσω. Η δυσφορία είναι προσωρινή. Συγκριτικά με το χρόνο μιας κανονικής ημέρας ή εβδομάδας, σχεδόν όλες οι συνήθειες  που εκτελείτε τελειώνουν γρήγορα. Η προπόνησή σας θα ολοκληρωθεί σε μία ή δύο ώρες. Η αναφορά σας θα πληκτρολογηθεί έως αύριο το πρωί. Αυτό το άρθρο θα τελειώσει σε μια στιγμή. Η ζωή είναι πιο εύκολη τώρα από ποτέ. Πριν από 300 χρόνια, αν δεν σκοτώνατε για να έχετε το φαγητό σας και δεν χτίζατε το δικό σας σπίτι, θα πεθαίνατε. Σήμερα, γκρινιάζουμε ότι ξεχάσαμε τον φορτιστή  του κινητού μας. Η ζωή σας είναι καλή και η δυσφορία σας είναι προσωρινή. Ζήστε αυτή τη στιγμή δυσφορίας και αφήστε την να σας δυναμώσει. Ποτέ δεν θα μετανιώσετε για την καλή δουλειά μόλις αυτή ολοκληρωθεί. Ο Θεόδωρος Ρούσβελτ είχε διατυπώσει περίφημα: «Μακράν το καλύτερο βραβείο που έχει να προσφέρει η ζωή είναι η ευκαιρία να δουλέψεις σκληρά σε μια δουλειά που αξίζει να κάνεις». Πολύ συχνά φαίνεται σαν να θέλουμε να δουλεύουμε με ευκολία στη δουλειά που αξίζει να κάνουμε. Θέλουμε η δουλειά μας να είναι χρήσιμη και να τη σέβονται, αλλά δεν θέλουμε να δυσκολευόμαστε από τη δουλειά μας. Θέλουμε το στομάχι μας να είναι επίπεδο και τα χέρια μας δυνατά, αλλά δεν θέλουμε να κάνουμε πολλές προπονήσεις. Θέλουμε το τελικό αποτέλεσμα, αλλά όχι τις αποτυχημένες προσπάθειες που προηγούνται. Θέλουμε το χρυσό, αλλά όχι την κούραση. Όλοι  μπορεί να θέλουν ένα χρυσό μετάλλιο. Λίγοι όμως θέλουν να προπονηθούν όπως ένας Ολυμπιονίκης. Και όμως, παρά την αντίστασή μας σε αυτό, ποτέ δεν έπιασα τον εαυτό μου να νιώθει χειρότερα μετά τη σκληρή δουλειά. Υπήρξαν μέρες που ήταν πολύ δύσκολο να ξεκινήσω, αλλά άξιζε πάντα να τελειώσω. Μερικές φορές, η απλή πράξη του να μην τα παρατάς και να έχεις το θάρρος να κάνεις τη δουλειά, έστω και μέτρια, είναι μια νίκη που αξίζει να γιορτάσεις. Έτσι είναι η ζωή. Στη ζωή ισορροπούμε διαρκώς ανάμεσα στον εύκολο δρόμο της απόλυτη παράδοσή και τον δύσκολο δρόμο της πειθαρχίας. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η ζωή και η ταυτότητά μας καθορίζονται από αυτή τη λεπτή ισορροπία. Τι άλλο μπορεί να είναι «ζωή», αν όχι το σύνολο εκατοντάδων χιλιάδων καθημερινών αγώνων όπως και το σύνολο πολύ μικρών αποφάσεων; Αυτή τη στιγμή που δεν θέλετε να κάνετε τη δουλειά. Αυτή είναι και η στιγμή για να πεταχτεί. Δεν πρόκειται για πρόβα ντυσίματος. Αυτή η στιγμή αφορά τη ζωή σας τόσο όσο κάθε άλλη στιγμή. Ξοδέψτε την με τρόπο που θα σας κάνει υπερήφανους. Αφήστε τον κόσμο να αποφασίσει. Τι κάνω, λοιπόν, όταν είμαι έτοιμος  να τα παρατήσω; Εμφανίζομαι και κάνω τη δουλειά μου. Εμφανίζομαι στα καλύτερά μου; Αμφιβάλλω. Αλλά η δουλειά μου δεν είναι να κρίνω πόσο καλός ή κακός είμαι. Η δουλειά μου είναι να κάνω τη δουλειά και να αφήσω τον κόσμο να αποφασίσει για το αποτέλεσμα.